تاریخ عرب قبل از اسلام
منابع تاریخی جاهلی:
1-منابع باستانی که در بر گیرنده سنگ نبشته ها (بیشترین اطلاعات از از دوره عرب جاهلی از این طریق می باشد) و آثار معماری (شامل آثار منقول مانند سکه ها، اشیای چوبی و... و آثار غیر منقول شامل مثل عمارت ها) است.
2-منابع مکتوب عربی که قرآن کریم (موثقترین منبع و مبنای قانون گذاری اسلامی است؛ زیرا این کتاب از جانب خداوند متعال نازل شده و در صحت نص آن شکی وجود ندارد)، حدیث (دومین منبع شریعت اسلامی که دربردارنده احکام و قوانین اداره جامعه متحول اسلامی است)، کتاب های تفسیر (تشبیهات و استعاراتی را که فهم آن ها برای انسان دشوار است را تبیین می کند و به دو صورت تفسیر مأثور که از پیامبر(ص) نقل شده و تفسیر به رأی که مفسر در آن به لغت و معانی الفاظ تکیه می کند)، سیره و مغازی (به اخبار عصر جاهلی مقارن دوره اسلامی و یا مربوط به حیات پیامبر (ص) می باشند) و نیز کتاب های تاریخی و جغرافیایی (کتاب های تاریخی دو دسته اند: اول کتاب هایی که در برگیرنده محمد بن محمد، شعیری، جامع الاخبار، نجف، مطبعه حیدریه، بی تا، ص عرب در عصر جاهلیت نخستین است و کتاب هایی است که شامل اخبار عرب عصر جاهلی مقارن با دوره اسلامی یا متصل به زندگی پیامبر (ص) است) و شعر جاهلی ( بسیاری از حالات اجتماعی و دینی عرب ها و نیز طبیعت خلق و خوی آن ها را توصیف می کند) از مهم ترین آن هاست.
3- منابع غیر عربی که شامل تورات و تلمود (در این دو کتاب از عرب ها سخن به میان آمده است)، کتاب های عبری، کتب تاریخی یونانی و لاتینی و منابع مسیحی (شامل بسیاری از اخبار عرب و ارتباط و پیوند آنان با یونان و ایران است) است.
معنای کلمه عرب و طبقات آن ها
عرب را به معنای صحرای واقع در غرب سرزمین رافدین و صحرای عرب و شبه جزیره سینا، چادرنشین، فرمانده عرب و اعرابی که در بادیه سکونت دارند، معنا کرده اند.
عرب ها به سه گروه تقسیم می شوند: عرب بائده، عاربه ( منسوب به قحطان اند) و مستعربه منسوب عدنان اند). به طبقه دوم و سوم، عرب بقیه می گویند. عرب بائده به علت شن های روان و فوران آتشفشان ها نابود شده اند. از جمله این اقوام، قوم عاد، ثمود، طسم، جد یس، جرهم و جاسم می باشند.
بیشتر سرزمین های عرب را صحراها تشکیل می دهند که در کل به سه قسمت تقسیم می شوند:
1-سرزمین های سنگی عرب که شامل حره ها، صحرای جنوب و صحرای نفوذ است.
2-سرزمین های سعادتمند عرب: که منظور از آن سرزمین یمن یا زمین سرسبز است.
3-مناطق بیابانی عرب: که به صحرای شام اطلاق می شد، سپس این نام شامل بیابان های وسیع و مناطق صحرایی گردید.
جمعه، 17 آذر 1391
09:21 قبل از ظهر: جغرافیای شبه جزیره العرب
معنای جزیره: جزیره در لغت از «جزر» به معنای قطع کردن و بریدن از یک چیز آمده است و در اصطلاح، خشکی یا قطعه زمینی است که دور تا دور آن را آب فرا گرفته باشد.
خواستگاه اسلام، جزیره یا شبه جزیره است که هر دو اصطلاح صحیح می باشد ولی شبه جزیره دقیق تر می باشد.
شبه جزیره از سه طرف به آب منتهی می شود ولی به علت کوهستان های بلند، رطوبت حاصل از دریا و باران به آن نمی رسد. لذا بیشتر مناطق آن غیر از مناطق جنوبی خشک می باشند.
این جزیره از شرق به خلیج فارس و دریای عمان، از جنوب به اقیانوس هند و خلیج عدن و دریای عرب و از غرب به دریای سرخ منتهی می شود. دریای سرخ از شمالی ترین قسمت جزیره آغاز و تمامی ساحل شرقی جزیره را در بر می گیرد. در واقع قاره آفریقا و کشورهای مثل مصر، سودان، حبشه، ساحل غربی شبه جزیره را تشکیل می دهند. از شمال به بیان های پهناوری که از یک سو به دره فرات و از سوی دیگر به سرزمین سوریه ختم می شود. خلیج عدن در فاصله دریای سرخ و اقیانوس هند قرار دارد و در ادامه ضلع جنوبی جزیره، اقیانوس هند است.
دو تنگه مهم شبه جزیره : 1-تنگه باب المندب در جنوب عربستان که حلقه اتصال قاره آسیا یعنی شبه جزیره یمن با قاره آفریقا و سودان و حبشه که در غرب قرار دارند، است.
2-تنگه هرمز که دریای عمان را به خلیج فارس متصل می کند و جزو محدوده مرزی جزیره العرب محسوب می شود.
جزیره العرب در آستانه ظهور اسلام شامل هفت کشور کنونی بوده است: عربستان، یمن، عمان، امارات متحده عربی، کویت، قطر و بحرین که اختلافی است.
قبلا گفته شد که رومیان شبه جزیره را به سه قسمت و عرب ها به پنج دسته تقسیم می کنند. اما صحیح ترین دسته بندی تقسیم جزیره العرب به دو بخش شمالی که شامل سرزمین های صخره ای و صحرای عربستان است که عربستان مرکزی و بادیه الشام در بر می گیرد و بخش جنوبی که شامل سرزمین های سرسبز مثل یمن است.
نوع زندگی در عربستان شمالی، بیابان گردی و کوچ نشینی است. شغلشان دامداری و پرورش شتر است و بیشتر، از مردم این سرزمین ها به اعرابی یاد کرده اند. نظام حکومتی، قبیله ای است و دارای آب و هوای گرم و خشک است.
اما عربستان جنوبی زندگی شهرنشینی و متمدنی داشته اند و شغلشان کشاورزی، صنعت و مهندسی بوده و نوع حکومت هایشان پادشاهی است. همچنین دارای آب و هوای بارانی و مرطوب هستند.
تعریف قبیله: جماعتی از انسان ها که به یک پدر می رسند.
ارکان هویت و تشکیل قبیله به سه چیز است:
الف-حسب: فضایل و صفات نیک یک قبیله محسوب می شود که منشأ بسیاری از جنگ هاست.
ب-نسب: سرچشمه پدری یا نیای هر فردی را تشکیل می دهند. انواع طبقات نسب به صریح، حدیث، جار، مولا و شریک تقسیم می شود.
ج-عصب: تعصب و عرق عربی نسبت به حسب و نسب است.
رسوم قبیله:
1- حلف: هم پیمانی دو قبیله
2- جوار: همسایگی بین قبایل
3- استلحاق: فرد دیگری را به نسب خود ملحق کردن
شیخ قبیله: از میان قبایلی که دارای ویژگی ها و افتخارات بسیاری هستند و از مسن ترین و با تجربه ترین افراد مگر در برخی موارد اندک انتخاب می شوند.
ویژگی های شیخ قبیله:
1- السخاء: اهل جود و بخشندگی
2- النجده: اهل کمک و یاری به دیگران
3- الصبر: بردبار و شکیبا بودن
4- حلم
5- تواضع
6- البیان: سخنور بودن و بیان عالی داشتن
معنای جزیره: جزیره در لغت از «جزر» به معنای قطع کردن و بریدن از یک چیز آمده است و در اصطلاح، خشکی یا قطعه زمینی است که دور تا دور آن را آب فرا گرفته باشد.
خواستگاه اسلام، جزیره یا شبه جزیره است که هر دو اصطلاح صحیح می باشد ولی شبه جزیره دقیق تر می باشد.
شبه جزیره از سه طرف به آب منتهی می شود ولی به علت کوهستان های بلند، رطوبت حاصل از دریا و باران به آن نمی رسد. لذا بیشتر مناطق آن غیر از مناطق جنوبی خشک می باشند.
این جزیره از شرق به خلیج فارس و دریای عمان، از جنوب به اقیانوس هند و خلیج عدن و دریای عرب و از غرب به دریای سرخ منتهی می شود. دریای سرخ از شمالی ترین قسمت جزیره آغاز و تمامی ساحل شرقی جزیره را در بر می گیرد. در واقع قاره آفریقا و کشورهای مثل مصر، سودان، حبشه، ساحل غربی شبه جزیره را تشکیل می دهند. از شمال به بیان های پهناوری که از یک سو به دره فرات و از سوی دیگر به سرزمین سوریه ختم می شود. خلیج عدن در فاصله دریای سرخ و اقیانوس هند قرار دارد و در ادامه ضلع جنوبی جزیره، اقیانوس هند است.
دو تنگه مهم شبه جزیره : 1-تنگه باب المندب در جنوب عربستان که حلقه اتصال قاره آسیا یعنی شبه جزیره یمن با قاره آفریقا و سودان و حبشه که در غرب قرار دارند، است.
2-تنگه هرمز که دریای عمان را به خلیج فارس متصل می کند و جزو محدوده مرزی جزیره العرب محسوب می شود.
جزیره العرب در آستانه ظهور اسلام شامل هفت کشور کنونی بوده است: عربستان، یمن، عمان، امارات متحده عربی، کویت، قطر و بحرین که اختلافی است.
قبلا گفته شد که رومیان شبه جزیره را به سه قسمت و عرب ها به پنج دسته تقسیم می کنند. اما صحیح ترین دسته بندی تقسیم جزیره العرب به دو بخش شمالی که شامل سرزمین های صخره ای و صحرای عربستان است که عربستان مرکزی و بادیه الشام در بر می گیرد و بخش جنوبی که شامل سرزمین های سرسبز مثل یمن است.
نوع زندگی در عربستان شمالی، بیابان گردی و کوچ نشینی است. شغلشان دامداری و پرورش شتر است و بیشتر، از مردم این سرزمین ها به اعرابی یاد کرده اند. نظام حکومتی، قبیله ای است و دارای آب و هوای گرم و خشک است.
اما عربستان جنوبی زندگی شهرنشینی و متمدنی داشته اند و شغلشان کشاورزی، صنعت و مهندسی بوده و نوع حکومت هایشان پادشاهی است. همچنین دارای آب و هوای بارانی و مرطوب هستند.
تعریف قبیله: جماعتی از انسان ها که به یک پدر می رسند.
ارکان هویت و تشکیل قبیله به سه چیز است:
الف-حسب: فضایل و صفات نیک یک قبیله محسوب می شود که منشأ بسیاری از جنگ هاست.
ب-نسب: سرچشمه پدری یا نیای هر فردی را تشکیل می دهند. انواع طبقات نسب به صریح، حدیث، جار، مولا و شریک تقسیم می شود.
ج-عصب: تعصب و عرق عربی نسبت به حسب و نسب است.
رسوم قبیله:
1- حلف: هم پیمانی دو قبیله
2- جوار: همسایگی بین قبایل
3- استلحاق: فرد دیگری را به نسب خود ملحق کردن
شیخ قبیله: از میان قبایلی که دارای ویژگی ها و افتخارات بسیاری هستند و از مسن ترین و با تجربه ترین افراد مگر در برخی موارد اندک انتخاب می شوند.
ویژگی های شیخ قبیله:
1- السخاء: اهل جود و بخشندگی
2- النجده: اهل کمک و یاری به دیگران
3- الصبر: بردبار و شکیبا بودن
4- حلم
5- تواضع
6- البیان: سخنور بودن و بیان عالی داشتن
+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۲ ساعت 19:54 توسط زینب شریفی
|
